Κοινό Πλαίσιο Συλλογική Κίνηση Μ.Ι.Θ.Ε.- Ε.Α.Α.Κ – Αρ.Εν
για τη Γ.Σ. 12/09/11
ΣΤΗΡΙΖΕΙ Η Π.Α.Σ.Π
Ο νέος νόμος-πλαίσιο έρχεται να επιβάλλει την αντίληψη και θέση των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για την εκπαίδευση όπως αυτές αποσαφηνίστηκαν και συμφωνήθηκαν στη συνθήκη της Μπολόνια το 1999.
Δεν είναι ένα τυχαίο σύμφυρμα από μέτρα, αλλά έχει μία ενιαία κατεύθυνση:
Τη δημιουργία αποφοίτων που θα αποτελούν εύκολη βορά στις ορέξεις των συμφερόντων του εργοδότη, χωρίς ολόπλευρη εκπαίδευση πάνω στο εκάστοτε επιστημονικό αντικείμενο αλλά με μόνο εφόδιο εξειδικευμένη και κατακερματισμένη γνώση ώστε να μπορεί να επιτελεί συγκεκριμένες εργασίες.
Δεν είναι ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος από τους μέχρι τώρα νόμους που είτε καταργήθηκαν (όπως 815 το 1980) είτε δεν εφαρμόστηκαν ποτέ (όπως ο πολύ πρόσφατος νόμος Γιαννάκου).
Και αυτό επειδή η φιλοσοφία των νόμων αυτών είναι πάντα η ίδια:
- Η παιδεία είναι το μέσο για να αποκτήσεις δεξιότητες χρήσιμες στην αγορά εργασίας.
- Δεν υπάρχει κανένας λόγος η εκπαίδευση να είναι δωρεάν αφού δεν αποτελεί δικαίωμα αλλά επιλογή.
Όσον αφορά το πρώτο, η εκπαίδευση πρέπει να προσφέρει τα εργαλεία (γνωστικά) για να είναι κανείς παραγωγικός με όρους κοινωνικούς και όχι μόνο με όρους της αγοράς. Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο ρόλος της. Η γνώση δεν είναι μόνο εργαλείο, είναι και αυτοσκοπός και δεν παράγεται μόνο κατά τη διάρκεια του διαβάσματος. Παράγεται μέσω συζητήσεων, μέσω δραστηριοτήτων που δεν περιλαμβάνει το πρόγραμμα σπουδών, μέσω ακόμα και της προσωπικής αναζήτησης.
Το πανεπιστήμιο παράλληλα είναι και ένας κοινωνικός χώρος, ένας εργασιακός χώρος (για φοιτητές, καθηγητές εσχάτως και μάνατζερ) και ως τέτοιος φέρει πολιτικό περιεχόμενο. Δεν είμαστε εδώ μόνο για να μαθαίνουμε κάτι έξω από μας αλλά και για να (συν)αποφασίζουμε την πορεία των σπουδών και της εργασίας μας.
Αναφορικά στο δεύτερο, ο νέος νόμος διασφαλίζει όχι μόνο την εξάρτηση του πανεπιστημίου από ιδιωτικά κονδύλια και “καλές” προθέσεις αλλά μετακυλύει εν μέρει το κόστος φοίτησης στον ίδιο το φοιτητή, όχι μόνο σε μεταπτυχιακό επίπεδο (όπως λίγο-πολύ ισχύει σήμερα), αλλά πλέον και σε προπτυχιακό.
Τέσσερις είναι οι άξονες που αλλάζουν κυρίως με το νέο νόμο
- Εισαγωγή επιχειρηματικών λογικών στην εκπαίδευση : Ο νόμος αυτός καταργεί την οικονομική αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων, αναγκάζει τα ιδρύματα να αναζητήσουν αλλού οικονομικούς πόρους και ουσιαστικά εισαγάγει τις επιχειρήσεις στην υποτιθέμενη μέχρι τώρα δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση
- Κατακερματισμός των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων: Με την εισαγωγή του συστήματος των πιστωτικών μονάδων αρχικά έρχεται το σπάσιμο του ενιαίου πτυχίου σε πτυχία πολλών ταχυτήτων, αφού δημιουργούνται δύο ή τρείς κύκλοι σπουδών. Αυτό οδηγεί σε ένα μοντέλο εκπαίδευσης σύμφωνα με την Μπολόνια και τις προσταγές του νεοφιλελευθερισμού όπου το κυνήγι των πιστωτικών μονάδων και οι φρενήρεις ρυθμοί εκπαίδευσης με σκοπό την εξειδίκευση θα μετατρέψουν τα πτυχία σε φακέλους δεξιοτήτων.
- Κατάργηση του αυτοδιοίκητου των Πανεπιστημίων: Μέχρι στιγμής οι φοιτητές είχαν το δικαίωμα στο να συναποφασίζουν με τους πανεπιστημιακούς στα διοικητικά θέματα. Τώρα δημιουργείται το Συμβούλιο διοίκησης που αποτελείται από μια 15μελή επιτροπή με 6 εξωτερικά μέλη(με απαραίτητα προσόντα την κοινωνική αναγνώριση σε επιστημονικούς, καλλιτεχνικούς και διάφορους άλλους τομείς όχι απαραίτητα σχετικούς με την ακαδημαϊκή κοινότητα) και 8 εσωτερικά με 7 μέλη ΔΕΠ και 1 εκπρόσωπο φοιτητών ο οποίος δεν έχει δικαίωμα ψήφου.
- Επίσης, με το νέο νόμο καταργείται το πανεπιστημιακό άσυλο. Το άσυλο αποτελεί ορόσημο για τη δημοκρατία και ιστορικό σταθμό στις ψυχές όλων μας. Επομένως, η κατάλυση του συμβόλου μιας ολόκληρης γενιάς ειδικά στην υπάρχουσα οικονομική και πολιτική συγκυρία που κλυδωνίζει τη χώρα μας κρίνεται επικίνδυνη καθώς μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω διάλυση της κοινωνικής συνοχής και να σταθεί εμπόδιο στην ελεύθερη πολιτική έκφραση.
Σίγουρα η εκπαίδευση ως ήταν μέχρι το αυτό καλοκαίρι είχε σοβαρά προβλήματα σε όλες της τις βαθμίδες. Σίγουρα ένας διάλογος οφείλει ν’ ανοίξει προκειμένου να υπάρξει βελτίωση. Πλην όμως αυτός ο διάλογος θα πρέπει να γίνει έξω από τις πολιτικές δεσμεύσεις εκάστοτε κυβερνήσεων στην ΕΕ και να λαμβάνει υπ’ όψιν όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στην εκπαιδευτική διαδικασία φορείς. Είμαστε κατάφωρα αντίθετοι με το νομοσχέδιο παιδείας της Διαμαντοπούλου και δηλώνουμε έτοιμοι να υπερασπιστούμε το αγαθό της δημόσιας δωρεάν και ποιοτικής παιδείας ενάντια σε κάθε μικροπολιτική λογική από όποιον πολιτικό φορέα και αν προέρχεται.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- Την κατάργηση του νόμου χωρίς διαπραγμάτευση.
- Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες / δωρεάν μεταπτυχιακά.
- Δωρεάν Σίτιση-Στέγαση-Μετακινήσεις.
- Όχι στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων.
- Αναβολή στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου και όχι ακύρωση της ή μετακίνησή της σε αυτή του Φεβρουαρίου.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
- Κατειλημμένη σχολή, ανοιχτή σε όλους, μέχρι τις 16/9, συμμετοχή του συλλόγου στην πορεία στις 15/9 και νέα γενική συνέλευση στις 19/9.
- Συντονισμός των συνελεύσεων / δημοκρατική ανασυγκρότηση του συντονιστικού γενικών συνελεύσεων καταλήψεων Αθήνας.