Month: September 2011

[Στάλθηκε σε mailing list των καθηγητών του τμήματος και στο mail της κατάληψης στις 13/9/11]

Είναι σίγουρο ότι δεν βοηθάνε χαρακτηρισμοί όπως χαφιέδες και φασίστες που έχουν εκφραστεί από φοιτητές και μέλη ΔΕΠ. Ας χαμηλώσουν οι τόνοι, μιας και η κατάσταση σε όλα τα ΑΕΙ είναι ιδιαίτερα εκρηκτική και θα πρέπει όλοι να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Προσωπικά θεωρώ και οι καταλήψεις με αποφάσεις γενικών συνελεύσεων, αποτελούν μία από τις πολλές μορφές διεκδίκησης αιτημάτων. Να σημειώσω ότι οι Σύλλογοι ΔΕΠ της Φιλοσοφικής Σχολής, της Σχολής Θετικών Επιστημών, και της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφάσισαν κινητοποιήσεις κτλ., με ένα πλήρες σκεπτικό ως προς τα του νόμου.
Νομίζω ότι μπορούμε να κινηθούμε στις εξής τρεις κατευθύνσεις:

1. Ανοιχτά τα γραφεία, ελεύθερη πρόσβαση όλων σε όλους τους χώρους. Το θεωρώ μία αυτονοητη αρχή για όσους πιστεύουν σε ένα δημόσιο και δημοκρατικό πανεπιστήμιο.
2. Συγκρότηση με την ευθύνη του Προέδρου μιας ολιγομελούς επιτροπής για άμεση συνεννόηση με τους φοιτητές με ανοιχτή ατζέντα.
3. Αμεσως μετά σύγκλιση γενικής συνέλευσης σε χώρους του Τμήματος.

Σας χαιρετώ,
Κώστας Γαβρόγλου

[Δημοσιεύτηκε στο forum του τμήματος στις 12/9/11 και στάλθηκε στο mail της κατάληψης]

Αγαπητές κυρίες/αγαπητοί κύριοι (μέλη της ΣΕ της κατάληψης)

Με το να κρατάτε το κεντρικό κτίριο του ΜΙΘΕ κλειστό με αλυσίδες (και μάλιστα με απόφαση του συντονιστικού και όχι της ΓΣ των φοιτητών) και να παρεμποδίζετε τους εργαζόμενους σε αυτό (μέλη ΔΕΠ και διοικητικό προσωπικό) να κάνουν την δουλειά τους το μόνο που καταφέρνετε είναι να εκμηδενίζετε οποιαδήποτε δυνατότητα δημιουργίας ενός κοινού μετώπου για την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου. Κοινό μέτωπο με λουκέτα απλά δεν γίνεται! Επιλέγετε τον δρόμο της σύγκρουσης με τους καθηγητές σας. Μας απαξιώνεται με τρόπο χειρότερο από την Διαμαντοπούλου και τον Γεωργιάδη. Ελπίζω και εύχομαι (δεν εκπροσωπώ κανένα και μιλώ μόνο για τον εαυτό) να επικρατήσει η λογική—αν και αυτή εκπέσει τότε το νέο αυταρχικό Πανεπιστήμιο είναι ήδη εδώ κλειδωμένο με χοντρές και μακριές αλυσίδες.

Εγώ αύριο θα είμαι στο γραφείο μου στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο το οποίο τιμώ και υπερασπίζομαι—το ονειρεύομαι ελεύθερο και ανοικτό!

Πολλές ευχές

Στάθης Ψύλλος

[Στάλθηκε στο mail της κατάληψης στις 12/9/11]

Κατά τη γνώμη μου, όσοι δεν συμμετέχουν σε μια κατάληψη, κατά κανόνα δεν έχουν ηθική υποχρέωση να τη σεβαστούν. Οι καταλήψεις είναι παράνομες ενέργειες. Οι καταληψίες παίρνουν έναν δημόσιο χώρο και τον αντιμετωπίζουν από μερικές απόψεις σαν δικό τους: ελέγχουν τη χρήση του. Ιδίως όσοι θίγονται από την αλλαγή στις χρήσεις του κατειλημμένου χώρου έχουν δικαίωμα να αντιδράσουν έτσι ώστε να επανέλθει η κανονική κατάσταση. Δεν υπάρχει διαφορά αν μια κατάληψη γίνεται με απόφαση του συλλόγου των φοιτητών ή ακόμα κι αν γίνεται με ομόφωνη απόφαση όλων των φοιτητών.

Ας πούμε ότι βρισκόμασταν σ’ ένα πανεπιστήμιο όπου οι φοιτητές περνούν πολλές ώρες στις βιβλιοθήκες για να μάθουν την επιστήμη που σπουδάζουν, κι ας πούμε ότι οι διδάσκοντες, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για έναν κανονισμό που θεωρούν ότι τους θίγει, αποφάσιζαν να κλειδώσουν τις βιβλιοθήκες και να παρεμποδίζουν την είσοδο. Θα είχαν υποχρέωση οι φοιτητές να σεβαστούν αυτή την ενέργεια; Νομίζω ότι, αντιθέτως, θα είχαν δικαίωμα να απαιτήσουν και να επιδιώξουν να τερματιστεί.

Γιάννης Στεφάνου

Την Δευτέρα 5/9 η Γενική Συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου ΜΙΘΕ αποφάσισε κατάληψη της σχολής διάρκειας μιας εβδομάδας. Μετά το πέρας της συνέλευσης πραγματοποιήθηκε συντονιστικό όπου αποφασίστηκαν και προγραμματίστηκαν εκδηλώσεις στον χώρο της κατάληψης με θέμα τον νέο νόμο για τα πανεπιστήμια.  Συγκεκριμένα πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις και προβολές με θέμα την ιστορία του φοιτητικού κινήματος, το νέο νόμο και τις κινηματικές αντιστάσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Εκτός αυτών αποφασίστηκε παρουσία στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 8/9 και συμμετοχή στο συντονιστικό καταλήψεων Αθήνας που πραγματοποιήθηκε στον κατηλλειμένο χώρο της Νομικής.

Την ημέρα της πορείας (8/9) και κατά τη διάρκεια αυτής είχε αποφασιστεί να παραμείνουν στον χώρο του ΜΙΘΕ μικρός αριθμός καταληψιών για την περιφρούρηση των αποφάσεων του συλλόγου και την ασφάλεια των χώρων. Στο διάστημα αυτό κάποιοι καθηγητές ζήτησαν την σύντομη είσοδο τους στο κτίριο της Γραμματείας όπου στεγάζονται τα γραφεία τους για τη διευθέτηση εκκρεμοτήτων, αίτημα το οποίο ικανοποιήθηκε προς διευκόλυνσή τους.

Καταγγέλλουμε όμως το γεγονός ότι δύο από αυτούς, συγκεκριμένα οι κύριοι καθηγητές Αθ. Πρωτόπαππας και Αρ. Χατζής, εφαρμόζοντας τον νέο νόμο από την δεύτερη κιόλας μέρα ισχύος του, απαξίωσαν την απόφαση του φοιτητικού συλλόγου και κατά συνέπεια τον ίδιο ως αποφασιστικό όργανο.

Πιο συγκεκριμένα, ο Πρωτόπαππας, από την πρώτη στιγμή απαίτησε την είσοδό του στο χώρο και με επιθετικό ύφος προκάλεσε τους καταληψίες σε έντονη λεκτική αντιπαράθεση τραβώντας τους ταυτόχρονα επιδεικτικά φωτογραφίες με το κινητό του τηλέφωνο.  Η χαφιεδίστικη αυτή στάση και η στοχοποίηση προσώπων συνάδει με  την ποινικοποίηση πολιτικών διαδικασιών εντός του πανεπιστημίου και των αποφάσεων των φοιτητικών συλλόγων ευθυγραμμιζόμενη πλήρως με τον νέο νόμο και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών όπως ορίζονται από αυτόν. Στο ίδιο πνεύμα, ο Χατζής,  με όρους θεάματος και εντυπώσεων, δημοσίευσε κείμενο και φωτογραφία από την κλειστή σχολή βάλλοντας εναντίον των καταληψιών, μιλώντας προσβλητικά και λοιδορώντας τα περιεχόμενα των κινητοποιήσεων.

Στην δεδομένη αυτή συγκυρία, οι τακτικές αυτές φέρνουν προ των ευθυνών τους το φοιτητικό κίνημα και όποιον αντιστέκεται ενάντια στα νέα μέτρα και στην εξαθλίωση των ζωών μας. Η επιλογή οποιουδήποτε, όπως αυτών των καθηγητών, να σταθεί με κάθε μέσο ενάντια σε όσους αγωνίζονται για ένα ελεύθερο και κοινωνικό πανεπιστήμιο αποτελεί μνήμη και παρακαταθήκη του αγώνα μας. Και η επιλογή να στεκόμαστε ενάντια σε όσους προσπαθούν να σπιλώσουν και να απαξιώσουν τα περιεχόμενα και τις πρακτικές αυτού αποτελεί κομμάτι του ίδιου του αγώνα, και κάθε αγώνα.

Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης ΜΙΘΕ

9-9-2011

[Στάλθηκε σε mailing list των φοιτητών/τριων του τμήματος στις 8/9/11 με επισυναπτόμενες τις ακόλουθες φωτογραφίες]

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες,

πριν ακριβώς από μία ώρα έβγαλα αυτή τη φωτογραφία μπροστά στην είσοδο του κτιρίου που στεγάζει τα γραφεία των μελών ΔΕΠ και τη Γραμματεία του ΜΙΘΕ. Αυτή η άθλια εικόνα είναι ό,τι χειρότερο έχω δει στα 10 χρόνια που διδάσκω στο ΜΙΘΕ.

Οι υπεύθυνοι γι’ αυτή την άθλια και ταυτόχρονα θλιβερή εικόνα πρέπει να ντρέπονται.

Νομίζω ότι τώρα θα πρέπει να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Πριν από οτιδήποτε άλλο θα πρέπει να αποφασίσουμε αν το ΜΙΘΕ είναι ένας χώρος ελευθερίας ή ένας χώρος με αλυσίδες.

Αριστείδης Χατζής

Υ.Γ. Δεν πρόκειται να συζητήσω με ούτε να απαντήσω σε κανένα φορέα της λογικής των αλυσίδων όσο αυτές παραμένουν εκεί.

Κοινό Πλαίσιο Συλλογική Κίνηση Μ.Ι.Θ.Ε.- Ε.Α.Α.Κ – Αρ.Εν

για τη Γ.Σ. 12/09/11

ΣΤΗΡΙΖΕΙ Η Π.Α.Σ.Π

Ο νέος νόμος-πλαίσιο έρχεται να επιβάλλει την αντίληψη και θέση  των Ευρωπαϊκών  κυβερνήσεων για την εκπαίδευση όπως αυτές αποσαφηνίστηκαν και συμφωνήθηκαν στη συνθήκη της Μπολόνια το 1999.

Δεν είναι ένα τυχαίο σύμφυρμα από μέτρα, αλλά έχει μία ενιαία κατεύθυνση:

Τη δημιουργία αποφοίτων που θα αποτελούν εύκολη βορά στις ορέξεις των συμφερόντων του εργοδότη, χωρίς ολόπλευρη εκπαίδευση πάνω στο εκάστοτε επιστημονικό αντικείμενο αλλά με μόνο εφόδιο εξειδικευμένη και κατακερματισμένη γνώση ώστε να μπορεί να επιτελεί συγκεκριμένες εργασίες.

Δεν είναι ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος από τους μέχρι τώρα νόμους που είτε καταργήθηκαν (όπως 815 το 1980) είτε δεν εφαρμόστηκαν ποτέ (όπως ο πολύ πρόσφατος νόμος Γιαννάκου).

Και αυτό επειδή η φιλοσοφία των νόμων αυτών είναι πάντα η ίδια:

• Η παιδεία είναι το μέσο για να αποκτήσεις δεξιότητες χρήσιμες στην αγορά εργασίας.
• Δεν υπάρχει κανένας λόγος η εκπαίδευση να είναι δωρεάν αφού  δεν αποτελεί δικαίωμα αλλά επιλογή.

Όσον αφορά το πρώτο, η εκπαίδευση πρέπει να προσφέρει τα εργαλεία (γνωστικά) για να είναι κανείς παραγωγικός με όρους κοινωνικούς και όχι μόνο με όρους της αγοράς. Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο ρόλος της. Η γνώση δεν είναι μόνο εργαλείο, είναι και αυτοσκοπός και δεν παράγεται μόνο κατά τη διάρκεια του διαβάσματος. Παράγεται μέσω συζητήσεων, μέσω δραστηριοτήτων που δεν περιλαμβάνει το πρόγραμμα σπουδών, μέσω ακόμα και της προσωπικής αναζήτησης.

Το πανεπιστήμιο παράλληλα είναι και ένας κοινωνικός χώρος, ένας εργασιακός χώρος (για φοιτητές, καθηγητές εσχάτως και μάνατζερ) και ως τέτοιος φέρει πολιτικό περιεχόμενο. Δεν είμαστε εδώ μόνο για να μαθαίνουμε κάτι έξω από μας αλλά και για να (συν)αποφασίζουμε την πορεία των σπουδών και της εργασίας μας.

Αναφορικά στο δεύτερο, ο νέος νόμος διασφαλίζει όχι μόνο την εξάρτηση του πανεπιστημίου από ιδιωτικά κονδύλια και “καλές” προθέσεις αλλά μετακυλύει εν μέρει το κόστος φοίτησης στον ίδιο το φοιτητή, όχι μόνο σε μεταπτυχιακό επίπεδο (όπως λίγο-πολύ ισχύει σήμερα), αλλά πλέον και σε προπτυχιακό.

Τέσσερις είναι οι άξονες που αλλάζουν κυρίως με το νέο νόμο

• Εισαγωγή επιχειρηματικών λογικών στην εκπαίδευση : Ο νόμος αυτός καταργεί την οικονομική αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων, αναγκάζει τα ιδρύματα να αναζητήσουν αλλού οικονομικούς πόρους και ουσιαστικά εισαγάγει τις επιχειρήσεις στην υποτιθέμενη μέχρι τώρα δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση
• Κατακερματισμός των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων: Με την εισαγωγή του συστήματος των πιστωτικών μονάδων αρχικά έρχεται το σπάσιμο του ενιαίου πτυχίου σε πτυχία πολλών ταχυτήτων, αφού δημιουργούνται δύο ή τρείς κύκλοι σπουδών. Αυτό οδηγεί σε ένα μοντέλο εκπαίδευσης σύμφωνα με την Μπολόνια και τις προσταγές του νεοφιλελευθερισμού όπου το  κυνήγι των πιστωτικών μονάδων και οι φρενήρεις ρυθμοί εκπαίδευσης με σκοπό την εξειδίκευση θα μετατρέψουν τα πτυχία σε φακέλους δεξιοτήτων.
• Κατάργηση του αυτοδιοίκητου των Πανεπιστημίων: Μέχρι στιγμής οι φοιτητές είχαν το δικαίωμα στο να συναποφασίζουν με τους πανεπιστημιακούς στα διοικητικά θέματα. Τώρα δημιουργείται το Συμβούλιο διοίκησης που αποτελείται από μια 15μελή επιτροπή με 6 εξωτερικά μέλη(με απαραίτητα προσόντα την κοινωνική αναγνώριση σε επιστημονικούς, καλλιτεχνικούς και διάφορους άλλους τομείς όχι απαραίτητα σχετικούς με την ακαδημαϊκή κοινότητα) και 8 εσωτερικά με 7 μέλη ΔΕΠ και 1 εκπρόσωπο φοιτητών ο οποίος δεν έχει δικαίωμα ψήφου.
• Επίσης, με το νέο νόμο καταργείται το πανεπιστημιακό άσυλο. Το άσυλο αποτελεί ορόσημο για τη δημοκρατία και ιστορικό σταθμό στις ψυχές όλων μας. Επομένως, η κατάλυση του συμβόλου μιας ολόκληρης γενιάς ειδικά στην υπάρχουσα οικονομική και πολιτική συγκυρία που κλυδωνίζει τη χώρα μας κρίνεται επικίνδυνη καθώς μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω διάλυση της κοινωνικής συνοχής και να σταθεί εμπόδιο στην ελεύθερη πολιτική έκφραση.

Σίγουρα η εκπαίδευση ως ήταν μέχρι το αυτό καλοκαίρι είχε σοβαρά προβλήματα σε όλες της τις βαθμίδες. Σίγουρα ένας διάλογος οφείλει ν’ ανοίξει προκειμένου να υπάρξει βελτίωση. Πλην όμως αυτός ο διάλογος θα πρέπει να γίνει έξω από τις πολιτικές δεσμεύσεις εκάστοτε κυβερνήσεων στην ΕΕ και να λαμβάνει υπ’ όψιν όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στην εκπαιδευτική  διαδικασία φορείς. Είμαστε κατάφωρα αντίθετοι με το νομοσχέδιο παιδείας της Διαμαντοπούλου και δηλώνουμε έτοιμοι να υπερασπιστούμε το αγαθό της δημόσιας δωρεάν και ποιοτικής παιδείας ενάντια σε κάθε μικροπολιτική λογική από όποιον πολιτικό φορέα και αν προέρχεται.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Την κατάργηση του νόμου χωρίς διαπραγμάτευση.
• Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες / δωρεάν μεταπτυχιακά.
• Δωρεάν Σίτιση-Στέγαση-Μετακινήσεις.
• Όχι στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων.
• Αναβολή στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου και όχι ακύρωση της ή μετακίνησή της σε αυτή του Φεβρουαρίου.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

• Κατειλημμένη σχολή, ανοιχτή σε όλους, μέχρι τις 16/9, συμμετοχή του συλλόγου στην πορεία στις 15/9 και νέα γενική συνέλευση στις 19/9.
• Συντονισμός των συνελεύσεων / δημοκρατική ανασυγκρότηση του συντονιστικού γενικών συνελεύσεων καταλήψεων Αθήνας.

Τρίτη 6/9
21:00 Παρουσίαση: νόμοι που καταργήθηκαν στο πεζοδρόμιο
Τετάρτη 7/9
17:00 Συντονιστικό κατάληψης
20:00 Προβολή ντοκυμαντέρ αφιερωμένο στο φοιτητικό κίνημα του 2006-07
Πέμπτη 8/9
Συμμετοχή στην πανεκπαιδευτική πορεία

Παρασκευή 9/9
18:00 Συζήτηση για το νόμο πλάισιο και τις κινηματικές αντιστάσεις σε πανεπιστήμια - Ελλάδα, Αγγλία, Γερμανία, Χιλή

Πλαίσιο Συλλογικής Κίνησης ΜΙΘΕ για τη Γ.Σ. 4/9/2011

Ο νέος νόμος-πλαίσιο έρχεται να επιβάλλει την αντίληψη και θέση των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για την εκπαίδευση όπως αυτές αποσαφηνίστηκαν και συμφωνήθηκαν στη συνθήκη της Μπολόνια το 1999.

Δεν είναι ένα τυχαίο σύμφυρμα από μέτρα, αλλά έχει μία ενιαία κατεύθυνση:

Τη δημιουργία αποφοίτων που θα αποτελούν εύκολη λεία στη βορά των συμφερόντων του εργοδότη, χωρίς ολόπλευρη εκπαίδευση πάνω στο εκάστoτε επιστημονικό αντικείμενο αλλά με μόνο εφόδιο εξειδικευμένη και κατακερματισμένη γνώση ώστε να μπορεί να επιτελεί συγκεκριμένες εργασίες.

Δεν είναι ούτε καλύτερος, ούτε χειρότερος από τους μέχρι τώρα νόμους που είτε καταργήθηκαν, όπως 815 το 1980, είτε δεν εφαρμόστηκαν ποτέ, όπως ο πολύ πρόσφατος νόμος Γιαννάκου.

Aυτό επειδή η φιλοσοφία των νόμων αυτών είναι πάντα η ίδια:

1. Η παιδεία είναι το μέσο για να αποκτήσεις δεξιότητες χρήσιμες στην αγορά εργασίας.

2. Δεν υπάρχει κανένας λόγος η εκπαίδευση να είναι δωρεάν αφού δεν αποτελεί δικαίωμα αλλά επιλογή.

Όσον αφορά το πρώτο, η εκπαίδευση πρέπει να προσφέρει τα εργαλεία (γνωστικά) για να είναι κανείς παραγωγικός με όρους κοινωνικούς και όχι μόνο με όρους της αγοράς. Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο ρόλος της. Η γνώση δεν είναι μόνο εργαλείο, είναι και αυτοσκοπός και δεν παράγεται μόνο κατά τη διάρκεια του διαβάσματος. Παράγεται μέσω συζητήσεων, μέσω δραστηριοτήτων που δεν περιλαμβάνει το πρόγραμμα σπουδών, μέσω ακόμα και της προσωπικής αναζήτησης.

Το πανεπιστήμιο παράλληλα είναι και ένας κοινωνικός χώρος, ένας εργασιακός χώρος (για φοιτητές, καθηγητές εσχάτως και μάνατζερ) και, ως τέτοιος, φέρει πολιτικό περιεχόμενο. Δεν είμαστε εδώ μόνο για να μαθαίνουμε κάτι έξω από μας, αλλά και για να (συν)αποφασίζουμε την πορεία των σπουδών και της εργασίας μας.

Αναφορικά στο δεύτερο, ο νέος νόμος διασφαλίζει όχι μόνο την εξάρτηση του πανεπιστημίου από ιδιωτικά κονδύλια και “καλές” προθέσεις αλλά μετακυλύει εν μέρει το κόστος φοίτησης στον ίδιο το φοιτητή, όχι μόνο σε μεταπτυχιακό επίπεδο (όπως λίγο-πολύ ισχύει σήμερα), αλλά πλέον και σε προπτυχιακό.

Σίγουρα η εκπαίδευση ως ήταν μέχρι το αυτό καλοκαίρι είχε σοβαρά προβλήματα σε όλες της τις βαθμίδες. Σίγουρα ένας διάλογος οφείλει ν’ ανοίξει προκειμένου να υπάρξει βελτίωση. Πλην όμως, αυτός ο διάλογος θα πρέπει να γίνει έξω από τις πολιτικές δεσμεύσεις εκάστoτε κυβερνήσεων στην ΕΕ και να λαμβάνει υπ’ όψιν όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στην εκπαιδευτική διαδικασία φορείς.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

1. Την κατάργηση του νόμου χωρίς διαπραγμάτευση.

2. Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο σε όλες του τις βαθμίδες

3. Δωρεάν Σίτιση-Στέγαση.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

1. Ανοιχτή κατειλημμένη σχολή μέχρι τις 9/9, συμμετοχή του συλλόγου στην πορεία 8/9 και νέα γενική συνέλευση 12/9

2. Την άμεση έναρξη διαλόγου με τα μέλη Δ.Ε.Π. του Μ.Ι.Θ.Ε. προς ζύμωση και συντονισμό της δράσης μας.